حدیث چهارم از شرح احادیث مهدوی . . .

با نام خداوند عالی اعلی

شرح چهل حدیث از حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

تالیف : على اصغر رضوانى

حدیث چهارم

فلسفه ى امامت

أَوَ ما رَأَیْتُمْ کَیْفَ جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ مَعاقِلَ تَأْوُونَ إِلَیْها، وَأَعْلاماً تَهْتَدُونَ بِها مِنْ لَدُنْ آدَمَ(علیه السلام . 1

آیا ندیدید که چگونه خداوند براى شما، ملجأهایى قرار داد که به آنان پناه برید، و عَلَم هایى قرار داد تا با آنان هدایت شوید، از زمان حضرت آدم (علیه السلام) تا کنون.

شرح

این عبارت، قسمتى از توقیعى است که از ناحیه ى حضرت، به خاطر اختلاف میان ابن أبى غانم قزوینى و جماعتى از شیعیان صادر شده است.

ابن ابى غانم معتقد بود که براى امام حسن عسکرى (علیه السلام) جانشینى نیست و امامت به ایشان ختم شده است. گروهى از شیعیان، به حضرت مهدى (علیه السلام) نامه مى نویسند و داستان را باز مى گویند. از ناحیه ى حضرت نامه اى صادر مى شود که حدیث فوق بخشى از آن است .

امام زمان (علیه السلام) بعد از سفارش هاى زیاد در دورى از تردید و شک در امر امامت و وصایت و جانشینى، مى فرمایند: مسئله ى وصایت، در طول تاریخ بشریت، ثابت است و تا انسان وجود دارد، زمین، خالى از حجّت نیست.

حضرت مى فرماید: تاریخ را بنگرید!

آیا زمانى را خالى از حجّت دیده اید که اینک اختلاف کرده اید؟

حضرت، در این قسمت از حدیث، براى امامت، دو فایده برشمرده است:

یکى، ملجأ و پناه مردم در گرفتارى ها، و دیگرى هدایت کردن مردم به دین الهى;

زیرا امام معصوم (علیه السلام) نه تنها هدایتگر مردم به شریعت و دین الهى است، بلکه در مسائل مادّى و دنیوى نیز حلاّل مشکلات مختلف آنان خواهد بود.

______________________

1-الغیبة، شیخ طوسى، ص 286، ح 245  ; احتجاج، ج 2، ص 278 ; بحارالأنوار، ج 53، ص 179، ح 9 .