ببخش مارا ...

ما ساده گرفته ایم آمدنت را .... !!!

ما همین ،

همین، به ظاهر شیعیان تو ،

ساده گرفته ایم آمدنت را ...

و همین طور، 

ساده گرفته ایم، انتظار آمدنت را ...

و الّا ،

و الّا، چرا این همه سرد؟!

چرا این همه ساده؟!

تو نرفته ای که باز گردی ...

این ،

این، ماییم که باید برگردیم ...

برگردیم از این همه تغافل و گناه ...

خاموش،

خاموش... !!!!

سکوت می کنیم ؟!

که نه ،

لالیم ...

کران و کورانیم ،

گنگیم !!!

که تمسک سکوت طوفانی علی(علیه السلام) را

به خیال خام می پرورانیم ...

سال هاست فریادهامان را

با دست خود در گلو خشکانده ایم ...

غریب ماندن را هم شاید، راه و رسمی ست که باید آموخت...

امّا ،

امّا چرا این همه درد و دریغِ دروغ؟!

هنوز طلوع خورشید را ندیده ایم

چرا غروب؟!

یا بن الحسن ،

یا بن الحسن ،

ببخش ما را ،

ببخش این تجاهل و تغافل را......

دریافت فایل

با صدای آقای جلیلوند