عرفات ...
بر دیده ی ما ضـیاء بـده مهدی جان بر سینه ی ما صـفا بده مهدی جان
دور ســـر مــادرت بگـــردان چـــیزی آن را صــدقه به مــا بده مهدی جان
یابن الحسن
به کعبه رفتـــــم و زآنجـــــا هـــوای کوی تــوکردم
جمـــــال کعبه تمــــاشــــا به یـــاد روی تــو کردم
شِعــــار کعبه چـــو دیــــدم ســـیاه ،دســت تمـنا
دراز جــــانب شعـــر ســــــیاه مـــوی تــــــو کردم
چـــو حلقـــه در کعبــه بـــه صـــد نیـــــازگرفتــــم
دعــای حلقـه گیســـوی مشـک بـــوی تـــو کردم
نهـــاده خلـق حــــرم ســـوی کعبه روی عــــبادت
مـن از مــــیان همه روی دل بــه ســـوی تو کردم
مــــرا بـــه هیــــچ مقــــامی نبود غـــیر تـو کامی
طواف و سعی که کردم به جست وجوی تو کردم
به مـــوقف عـــرفات ایســــتاده خلق دعــــا خوان
من از دعا ، لبخود بسته ، گفت و گـــوی تو کردم
فـــــتاده اهــــل منــــی در پــــی من یوم قـــاصد
چـــو جــــامی از همه فـــرغ من آرزوی تـــو کردم
